Jak informuje nas kronika szkoły oraz pierwsi mieszkańcy Przytocka, od zakończania II wojny światowej losy tej miejscowości nie były łatwe. Wysiedlani mieszkańcy Kresów Wschodnich przesiedlani byli miedzy innymi na tereny Pomorza, które znalazły się w granicach Rzeczpospolitej. Jeszcze przez wiele lat przyjdzie mieszkać wspólnie Polakom, Niemcom i wojskom rosyjskim.

Ten wielki eksodus, który dokonywał się po roku 1945 trwał zarówno wśród Polaków jak i Niemców, aż do jesieni 1957 roku, ostatnia repatriacja mieszkańców pochodzenia niemieckiego następuje w listopadzie 1957. Przez ten okres nawiązały się przyjaźnie, które trwają aż do dzisiejszego dnia. Często w jednym domu mieszkały dwie rodziny w jednej części niemiecka a w drugiej polska.

Przekazywano zarówno zabudowania jak i gospodarstwa rodzinom przybyłym jak odszkodowanie za mienie pozostawione już w granicach ZSRR. Z ziem należących do rodziny Grumberg utworzono PGR, natomiast w „pałacu” zamieszkali żołnierze rosyjscy. Często byli oni postrachem zarówno dla Polaków jak i Niemców. Spalili w Przytocku gorzelnię a w Pustowie pałac. 

Dzieci niemieckie uczęszczały do szkoły na miejscu lub do Pustowa, zależało to od wieku dziecka. Dzieci polskie jednak nie miały gdzie uczęszczać i dojeżdżały do Mzdowa, albo do Miastka. Staraniem wiec rodziców utworzono w roku 1956 pierwsze klasy. Jak wyczytać można z arkusza organizacyjnego szkoły, sporządzonego przez pierwszego kierownika i jedynego nauczyciela Pana Tochę Bronisława, do szkoły uczęszczało 24 uczniów w klasach od I – IV. Wspominany arkusz organizacyjny sporządzono 28 maja 1956. Można przyjąć, że to jest początek szkoły, chociaż wiele osób mówi, że szkoła dział już od września 1955 roku. 

Jak wspomniałem, z przekazów ustnych jak i kroniki szkoły w roku poprzednim, czyli 1955, istniała już trzyklasowa Szkoła Podstawowa z 19 uczniami, jednak brak na to pozostałych dokumentów , czyli arkusza organizacyjnego i wpisów w księdze dzieci. W arkuszu organizacyjnym, sporządzonym przez kolejnego nauczyciela jak i kierownika szkoły Pani Stefanii Piwońskiej istnieje zapis: „Przytocko to miejscowość przeważającej ludności narodowości niemieckiej która stopniowo wyjeżdża jest więc możliwość napływu ludności polskiej. Szkoła istnieje dwa lata”.

Gdy sporządza ostatni arkusz organizacyjny Pani Stefania Piwońska 14 maja 1963 do szkoły uczęszcza już 73 uczniów, a pracuje trzech nauczycieli. Ostatni wpis w kronice Pani Stefani istnieje z datą 29 VII 1963 r. 

We wrześniu 1963 zostaje pan Józef Mieszkowski, jak sam zapisuje w kronice „pochodzę z Polski południowej”. W szkole pracuje 8 nauczycieli a do szkoły uczęszcza 134 uczniów. 

Zajęcia lekcyjne odbywają się w trzech budynkach (stara szkoła, była pastorówka oraz prywatny dom) z wymienionych budynków do dzisiejszego dnia przetrwała tylko stara szkoła.

W arkuszu spotykamy zapis o konieczności budowy nowej szkoły bo nie można przyjmować nowych uczniów ze względu na braki lokalowe. Dlatego część uczniów z Płocka uczęszczała do szkoły w Mzdowie. W roku 1965 do szkoły uczęszcza już 153 uczniów. Zatrudniono kolejnych nauczycieli.

W 1968 roku, jak informuje nas kronika szkoły, zostaje oddana do użytku nowa szkoła z pięcioma izbami lekcyjnymi oraz pracownią zajęć technicznych.

Od 01 września 1972 roku dyrektorem szkoły zostaje Pan Michał Łyszyk w szkole pracuje 8 nauczycieli do szkoły uczęszcza 151 dzieci. Niestety w szkole ubywa dzieci, ponieważ Rzeczyca Mała i Rzeczyca Wielka obwodem zostają włączone do Polanowa. 

01 września 1986 dyrektorem szkoły zostaje Pani Henryka Pńków dotychczasowy nauczyciel tej szkoły. W szkole pracuje 10 nauczycieli.  Na początku lat 90 coraz częściej mówi się o konieczności remontu szkoły. Zmiany ustrojowe w Polsce nie dają jednak możliwości realizacji planów i marzeń.  

Bardzo ważnym wydarzeniem jest przejęcie szkół przez Gminę Kępice, którego dokonano w 1996 roku. Szkoły zostały oddłużone i wreszcie były pieniądze na potrzebne remonty, wyposażenia. W Gminie Kępice podjęto szereg ważnych decyzji o remontach szkół. Nie obeszło się również bez likwidacji np. Szkoła w Osowie.   

01 października 1997 po przeprowadzonym we wrześniu konkursie dyrektorem szkoły zostaje Zdzisław Maciaszek.

TAK ZACZĘŁY SIĘ WIELKIE ZMIANY – spowodowane reformą oraz zmianami administracyjnymi. 

W roku 1998 szkoła rozszerza się o kolejne zadanie jakim jest filia szkoły w Mzdowie, która to filia przetrwa zaledwie jeden rok i decyzją Rady Gminy zlikwidowana z dniem 01 września 1999 roku.  Szkoła prowadzi w tym czasie, a właściwie tworzy rewalidację, dla chłopców zamieszkujących w Domu Pomocy Społecznej w Przytocku. Zajęcia te prowadzą nauczyciele z tutejszej szkoły, którzy w związku z odchodzącymi klasami VII i VIII, brakowało godzin do etatu. Do szkoły zatrudniono jeszcze 4 nauczycieli, którzy realizowali tylko zajęcia rewalidacyjne.

Szkoła własnym sumptem remontowała pomieszczenia przy dużej pomocy rodziców i przyjaciół.
W roku 2002 zapadłą decyzja o przetargu na projekt, a już rok później ruszyły pierwsze prace remontowe. W roku 2003 został wybudowany na szkole dach (wcześniejszy był jednospadowy) oraz wymieniono okna. Kolejnym etapem miała być rozbudowo, która ruszył w następnym roku. W 2005 roku stała już cześć budynku jednak w stanie surowym, niezamkniętym. Decyzją Rady Miejskiej w Kępicach w roku 2006 postanowiono zakończyć remont i rozbudowę. W dniu 02 września 2006 roku odbyło się otwarcie wyremontowanej i rozbudowanej szkoły. W tym tez dniu szkoła otrzymała imię Andrzeja Grubby.